In the Copa..Copacabana..

De volgende dag vroeg op pad naar Copacabana,  een stadje aan de Boliviaanse kant van het meer. De rit ernaartoe is prachtig.  Je ziet pas goed hoe groot dit meer is, en hoe prachtig met de bergen met sneeuwtoppen op de achtergrond. De weg is trouwens wel een dodenweg want ik heb al minimaal 35 gedenkgrafjes gezien. In Nederland leggen we vaak bloemen neer op de plek waar iemand overlijd, maar hier maken ze een klein huisje met daarin een foto van Jezus en bloemen en een kruis op het dak.  Daaraan kun je zien dat door de jaren heen er heel wat mensen hun bestemming niet gehaald hebben.  Ook zijn er hier en daar begraafplaatsen te vinden. Zo noem ik het maar wamt het is meer een verzameling van graven die kris kras door elkaar liggen,  vaak niet meer dan 30. O, en hondjes zijn hier ook niet veilig...de teller staat nu op 3 :(. Wat me ook opvalt, maar dat is door heel Peru, het is hier soms echt een ontzettende bende!  Echt overal langs de weg ligt afval en rommel. Zelfs in een prachtige plek als Lago Titicaca ligt overal afval en troep. Het lijkt erop dat Peruanen alles overal maar neergooien en dat er niemand is die het opruimt. Erg zonde hoor Peru. Omdat we naar Bolivia gaan, moeten we dus over de grens.  Dus allemaal de bus uit en de grens overlopen. Nou dat klinkt makkelijk en in theorie is dat het ook. In mijn geval was dat wat moeilijker. Een flapdrol op jet vliegveld in Lima heeft me 30 dagen visum voor Peru gegeven, In plaats van de 6 aangevraagde weken. Dus ik was op de grens van Bolivia precies 3 dagen te lang in Peru geweest.  Dat betekent dat ik 3 dollar (1 dollar per dag) moest betalen, maar ook ontzettend veel rompslomp en papierwerk. Ik moest het bedrag betalen in de bank, dus we moesten een taxi nemen naar het centrum (die ons ook ontzettend afzette), in de bank betalen, kopietjes maken van alle papiertjes en formuliertjes en weer terug naar de grens.  Daar werd gelukkig alles goedgekeurd en kon ik nog even meezingen met het Wilhelmus.
Eenmaal Over de grens hebben we 5 a 10 minuten in de bus gezeten waarna we allemaal weer eruit moesten omdat er blokkades waren op de Boliviaanse snelweg. Welcome to Bolivia. Dus 10 min lopen langs de blokkade en toen weer in een andere bus. Gelukkig waren we snel in Copacabana zodat we de 2e helft van Nederland-Australië konden kijken en daarna natuurlijk de spannend wedstrijd van Chili,  want hé..ik ben niet alleen hier ;). In de avond hebben we weer een berg getrotseerd ondanks dat ik enkele dagen geleden bergen haatte. Via een steile berg volg je via 13 punten de lijdensweg van Jezus. Voor ons een uitgelezen kans om even te rusten en te lezen. Eenmaal boven werden we beloond met een prachtig uitzicht op het meer en als kers op de taart de ondergaande zon. Dat was alle energie waard! Vandaag hebben we lekker van het zonnetje genoten, zijn we teruggereisd naar Puno en hebben hier vervolgens onze Soles uitgegeven aan souvenirs. En er zijn hier ZOOO veel leuke dingen om te kopen! Maar nu is het bijna op.  Vanavond beginnen we aan de lange reis richting Santiago,  waar we zaterdagavond aan zullen komen. En dan, zal Fernando maandag het enige oranje vlekje in Chili zijn, en ik de enige die juicht als oranje scoort....in een shirt van chili! Daaaaaaaaaaggg!!
Kus van ons!