17-05-14

17-0-14
In de lucht, ergens tussen Lima en Cusco.
Wauw, wat een prachtig land is dit om overheen te vliegen. Ik heb nog nooit zo veel verschillende kleuren in de bergen gezien, van geel tot aan rood. Echt fantastisch. En in de bergen liggen dorpjes en steden, huisjes en boerderijtjes ver verwijderd van de bewoonde wereld. Het lijkt me gaaf om daar eens een vakantie door te brengen, in de bergen zonder gezeik van de buitenwereld. Als jullie eens zouden zien wat ik nu zie, dan worden jullie allemaal jaloers! Dan is Nederland eigenlijk maar een heel saai land, zonder ook maar 1 heuveltje. Maarja, dat maakt het misschien ook wel weer bijzonder. Vanmorgen in het hostel ben ik een ouder echtpaar uit Nederland tegengekomen, uit Vught nog wel. Dus dat voelde lekker Brabants vertrouwd. We zijn samen naar het vliegveld gereisd. Zij zitten nu ergens achter mij in het vliegtuig. Ik heb de eer om op de eerste rij te zitten, wat blijkbaar ook een hele verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Mochten we neerstorten dan moet ik de cabincrew helpen. Haha, zie je t al voor je? ;) Nee, grapje ik wil best een held voor een dag zijn.
Zo meteen word ik opgehaald door Wimmie en rijden we naar Urubamba dat een uurtje ten noorden van Cusco ligt. Daar word ik rondgeleid en zal ik kennismaken met de andere vrijwilligers. En ik denk dat het vanavond tijd wordt voor mijn eerste pilsje hier in Peru :)

Urubamba, Peru.
Urubamba is een dorpje in de heilige vallei, de Valle Sagrado. De rit van Cusco naar Urubamba was prachtig; je kijkt uit op de bergen, heuvels en valleien. Ik geloof niet dat je daar ooit genoeg van kunt krijgen. Wimmie heeft me opgehaald van het vliegveld wat erg fijn was. Ik denk niet dat ik voor een goede prijs een busje had kunnen regelen. Van de hoogte heb ik (nog) niet veel last. Tijdens de busrit had ik af en toe dat ik me een beetje licht voelde in mijn hoofd, maar dat was snel weg. Het huis waar ik in verblijf is meer dan prima. Ik heb mijn eigen kamer met kledingkast en ik deel de keuken met mijn drie huisgenoten en de badkamer met 1. Stijna en Linda heb ik vanavond ontmoet, heel gezellige zussen die ruim 5 maanden aan het reizen zijn. Anke is er ook nog, maar die heb ik nog niet ontmoet. Maar ik geloof dat het helemaal goed moet komen. Een paar minuten lopen van mijn huis zit een bakkertje met een restaurantgedeelte waar je heerlijke sapjes kunt drinken en waar de wifi gratis is. Super, dan kan ik regelmatig contacten met het thuisfront. Je raakt heel snel gewend aan wifi in huis, overal bereikbaar, overal Facebook/Skype/Mail enz enz. Dat wordt echt even afkicken. Voor de rest voel ik me prima. Het komt nu echt allemaal op mezelf aan als ik iets wil ondernemen. Maar dat komt vanzelf. Morgen gaan we naar Pisac, daar is op zondag een grote markt.